Астрономҳои Донишгоҳи Лестер механизми қаблан номаълумро кашф карданд, ки ба шарофати он аврораи Сатурн пайдо мешавад.
Сатурн як сайёраи беназир аст, зеро баъзе аз аврораҳои он дар натиҷаи шамолҳои гирдоб дар атмосфераи худ пайдо мешаванд, на танҳо аз магнитосфераи атрофи сайёра. Дар дигар сайёраҳо, масалан, дар рӯи Замин, аврораҳо танҳо тавассути ҷараёни пурқуввате, ки аз магнитосфераи атроф ба атмосфераи сайёра ворид мешаванд, ба вуҷуд меоянд. Ҷараёнҳо аз таъсири мутақобила бо зарраҳои заряднок аз Офтоб (ба монанди дар рӯи Замин) ё бо маводи вулкании моҳворае, ки дар атрофи сайёра давр мезананд (чун дар Юпитер) ба вуҷуд меоянд. Процессе, ки дар Сатурн ба амал меояд, дониши олимонро дар бораи аврорахои сайёрахо тагьир медихад. Инчунин, омухтани ин процесс ёрй мерасонад, ки ба саволе чавоб дода шавад, ки чаро чен кардани дарозии руз дар Сатурн осон нест: Гап дар сари он аст, ки суръати гардиши сайёра тагьир меёбад.
Пас аз даҳсолаҳои мушоҳидаҳо, муҳаққиқон тасдиқ карданд, ки бисёр хосиятҳои даврӣ - ченакҳое, ки дар дигар сайёраҳо барои фаҳмидани суръати гардиши дохилӣ истифода мешаванд, ба монанди партоби радио - дар Сатурн бо мурури замон тағйир меёбад. Инчунин дар нимкураи шимолӣ ва ҷанубӣ хусусиятҳои даврии мустақил мушоҳида мешаванд, ки худашон дар давоми мавсим тағйир меёбанд.
Муаллифони мақолаи нав бори аввал қувваи асосии пешбарандаеро пайдо карданд, ки дар қабатҳои болоии атмосфераи сайёра ҷойгир буда, давраҳои сайёра ва аврораҳоро тавлид мекунад. Қисми зиёди аврораҳо дар Сатурн аз сабаби ҳавои гирдбод дар атмосфера ба вуҷуд меоянд. Ин барои тағир додани суръати гардиши сайёра масъул аст. Муҳаққиқон боварӣ доранд, ки система аз энергияи термосфераи Сатурн таъмин карда мешавад. Дар баробари ин дар ионосфера шамолхо бо суръати аз 0,3 то 3 км/с мушохида карда мешаванд.
Муҳаққиқон гуфтанд, ки кори онҳо боиси аз нав дида баромадани он мегардад, ки чӣ гуна таъсири обу ҳавои атмосферӣ дар сайёра ба эҷоди аврораҳо на танҳо дар системаи офтобӣ, балки берун аз он низ таъсир мерасонад.
Ҳамчунин хонед: